Burrat e murrmë

Meri Lalaj

 

Burrat e murrmë

Mëngjes,

dal në rrugë:

burra të murrmë

ma zenë diellin.

Fytyrat e tyre të murrme

veshjet e murrme.

Të murrme mendimet.

shpirti i tyre i murrmë.

Ngrenë pëllëmbët e murrme

e nuk më lenë të shoh diellin.

Eci rrugës, mundohem

të jap e marr me ta

u dërgoj rreze-sinjal

si femër që jam

atyre të murrmëve:

me vështrime, me ecjen,

me tingujt e trupit tim.

Por më kot.

Këta burra flenë mbi para:

mbushur ding jastëku,

plot banknota dysheku.

Ata nuk dinë të shijojnë paratë,

ata nuk dinë

të shijojnë as gratë

për ta nuk ekziston qielli

e në shpirtin e tyre

asnjë rreze dielli.