***

Haxhi Dikolli

***
Sonte ndihem vetëm, mes vetmisë
mall e brengë, gjoksin m’coptojnë
sytë nuk më shohin më, aq dritë
e zemra, bën duel me krahërorë

Sepse s’të kam pranë ty, e sonte
rrugët dredharake më ngatrrohen
ajri natës ndjej, se po më ikën
duart zgjat ta kap, përmbi neone